Jego wachlarzowate pędy mają marmurkowy odcień. Wilczomlecz mleczny to sukulent łatwy w uprawie. Najlepiej rośnie w słonecznych pokojach.
Inne nazwy: Euphorbia lactea, Wilczomlecz marmurkowy
Pochodzenie: Azja (Indie, Sri Lanka)
W Polsce nadaje się tylko do uprawy w domu lub zimowym ogrodzie. Nie jest odporny na mróz.
Cechy: sukulent
Uprawa jest łatwa.
Liście wilczomlecza mlecznego są małe, pojawiają się tylko latem (potem opadają).
Pędy tego gatunku wilczomlecza przypominają kształtami wachlarze i koralowce. Mają biały odcień, często marmurkowy. Czasem cieniowane są różem (w zależności od odmiany). W pędach ten sukulent magazynuje wodę.
Kolce są nieliczne, krótkie.
Wysokość: do 200 cm
Rośnie wolno. Na naturalnych stanowiskach to duży krzew lub małe drzewko o wysokości do 5 m.
Kwitnienie: wiosna i lato
W mieszkaniach wilczomlecze mleczne kwitną rzadko.
Kwiaty: drobne; żółto-zielone
Rozmnażanie: sadzonki wierzchołkowe
Sadzonki najlepiej ukorzeniają się wiosną i latem. Przed wsadzeniem do ziemi należy je odłożyć, aby miejsce cięcia (wycieka z niego biały sok) przeschło. Sadzonki łatwo i szybko się ukorzeniają.
Cięcie: w miarę potrzeby
Najczęściej wilczomlecz mleczny potrzebuje cięcia tylko gdy urośnie zbyt wysoki. Można ściąć jego czubek, jeśli dotyka do sufitu.
Stanowisko: słoneczne
Dobrze rośnie zarówno w mieszkaniach chłodnych, jak i przegrzewanych zimą. Lato lubi spędzać na zewnątrz, np. na słonecznym tarasie lub balkonie.
Więcej słońca potrzebują odmiany z przewagą białego koloru.
Ziemia: przeciętna, przepuszczalna; odczyn od kwaśnego do zasadowego (pH 5,5-7,5)
Do podłoża korzystnie jest dodać kilka małych kawałków węgla drzewnego. Preferuje ciasne doniczki.
Do sadzenia używać można ziemi do kaktusów lub uniwersalnej do kwiatów.
Przesadzanie: co 2-3 lata (gdy korzenie przestają się mieścić w doniczce)
Przesadzanie najlepiej wykonać w marcu lub kwietniu (III-IV).
Podlewanie: oszczędne
Lepiej znosi przesuszenie, niż zbyt obfite podlewanie. Magazynuje wodę w pędach, którą wykorzystuje w czasie jej braku.
Nawożenie: maj – sierpień (V-VIII); raz w tygodniu
Polecane są nawozy do kaktusów.
Odporność na mróz: brak
Zimą toleruje spadek temperatury do około 10 stopni Celsjusza. Ginie, jeśli temperatura spadnie poniżej minus jednego stopnia Celsjusza.
Choroby i szkodniki: bardzo odporny
Jeśli choruje, to zwykle z powodu nadmiernego podlewania. Mogą wtedy gnić korzenie i podstawa łodygi.
Ciekawe odmiany wilczomlecza mlecznego
- Cristata – biało-zielony
- Cristata Variegata – zielono-biały
- White Ghost – prawie biały
Warto wiedzieć
- Wilczomlecz mleczny opisał po raz pierwszy Adrian Hardy Haworth (1767-1833) – słynny brytyjski botanik, entomolog, kolekcjoner sukulentów oraz znawca roślin cebulowych i krewetek.
- Wilczomlecze mleczne popularne są zwłaszcza w Indiach.
- W sprzedaży często bywają wilczomlecze mleczne szczepione na „nóżkach” (na wilczomleczu oleandrolistnym).
- Wilczomlecz mleczny nie jest jedynym gatunkiem wilczomlecza obecnie uprawianym w Polsce. Niektóre to rośliny doniczkowe, a inne – ogrodowe. Najbardziej popularny wilczomlecz to gwiazda betlejemska. Wśród innych są m.in. wilczomlecz Enopla (Euphorbia enopla), wilczomlecz kanaryjski (Euphorbia canariensis), Wilczomlecz migdałolisty (Euphorbia amygdaloides), wilczomlecz okazały (Euphorbia milii), wilczomlecz oleandrolistny (Euphorbia neriifolium), wilczomlecz opasły (Euphorbia obesa), wilczomlecz trójżebrowy (Euphorbia trigona), wilczomlecz pstry (Euphorbia epithymoides), wilczomlecz sosnka (Euphorbia cyparissias), wilczomlecz złocisty (Euphorbia polychroma).
- Sok wilczomleczy może powodować podrażnienia skóry. Dlatego prace pielęgnacyjne należy wykonywać w rękawiczkach. Trzeba uważać na oczy!