To odmiana o wyjątkowo dużych owocach, nadających się na domowe przetwory. Nieszpułka zwyczajna odmiany Holenderska Olbrzymia jest też ciekawym drzewkiem ozdobnym oraz nadaje się na lekko formowane żywopłoty.
Popularne nazwy: Nieszpułka Bredase Reus, Nieszpułka holenderska, Nieszpułka holenderski gigant, Nieszpułka jadalna
Cechy: wysoki krzew albo niskie drzewo owocowe
Wysokość: do 3-5 m
Wysokość można regulować przez cięcie. Drzewo nie cięte ma koronę kulistą, spłaszczoną i dość szeroki pokrój.
Kwitnienie: przełom maja i czerwca, w zależności od tego, czy wiosna jest wczesna, czy późna
Kwiaty są białe, o średnicy około 2 cm; są samopłodne i mogą się same zapylać, ale pyłek muszą przenieść owady, np. pszczoły.
Owoce: duże – o średnicy 4-5 cm, jedne z największych wśród nieszpułek
Skórka w kolorze rdzawobrązowym, zaś miąższ – karmelowym. Owoce rzadko opadają same. Zostają na drzewie po opadnięciu liści i są piękną ozdobą ogrodu.
Zbiór: przełom października i listopada (także po lekkim przymrozku)
Zastosowanie
Owoce – można jeść na surowo po odleżeniu. Nadają się na konfitury, dżemy, nalewki, galaretki.
Zawierają dużo cennych składników oraz antyoksydanty (zapobiegają nowotworom).
Drzewka – nieszpułkę Holenderską Olbrzymią można uprawiać jako drzewko ozdobne. Nadaje się także na lekko formowane żywopłoty.
Stanowisko: słoneczne albo lekki półcień
Gleba: prawie każda oprócz bardzo mokrej i bardzo suchej
Nieszpułka zwyczajna Holenderska Olbrzymia jest tolerancyjna co do pH gleby – najlepsze to 6,5-7,5.
Podlewanie: tylko do 3-4 roku uprawy; potem ewentualnie jedynie w czasie dużej suszy
Nawożenie: wiosną – w marcu i kwietniu – nawozem wieloskładnikowym.
Można użyć nawozu sztucznego albo naturalnego, np. gnojówki.
Rozmnażanie: szczepienie
Cięcie: przeprowadza się pod koniec zimy – na przełomie lutego i marca
Cięcie sprzyja obfitemu kwitnieniu oraz owocowaniu. Poza tym można łatwo regulować wysokość nieszpułki i formować żywopłot.
Wytrzymałość na mróz: bardzo dobra
Choroby i szkodniki: odmiana bardzo odporna
Warto wiedzieć
Nieszpułki uprawiono w Polsce już w XIX wieku – jako drzewa owocowe oraz żywopłoty wokół pól i pastwisk. Opisywało je czasopismo „Ziemianin Galicyjski” w 1837 r. Potem o nich zapomniano.