Zajmuje mniej miejsca niż szklarnia i tunel foliowy. Jest też tańszy i łatwiejszy do wykonania. Oto wskazówki jak zrobić inspekt w ogrodzie.
Inspekt to rodzaj małej konstrukcji ogrodowej, która służy głównie do siewu roślin na rozsadę, uprawy wczesnych i późnych warzyw oraz ochrony ich przed zimnem. Jeśli w ogrodzie jest inspekt, łatwiej wyhodować mocną, zahartowaną rozsadę warzyw, kwiatów, ziół, a także nowalijki.
Różne modele inspektów dostępne są w sklepach ogrodniczych. Łatwo je także zrobić własnoręcznie, np. desek czy starych okien. Przeciętna powierzchnia inspektów wynosi 1-2 m².
Konstrukcje inspektów są różne. Każda ma plusy i minusy. Dlatego trzeba dobrać taki inspekt, aby spełniał potrzeby jego właściciela i był dostosowany do lokalizacji w ogrodzie.
Jak zrobić inspekt ogrodowy?
1. Inspekt jednospadowy czy inspekt dwuspadowy
Każdy inspekt jest zamykany od góry otwieranym oknem przepuszczającym światło słoneczne. Może być ono jednospadowe (popularniejsze rozwiązanie) lub dwuspadowe (mniej popularne).
Inspekt jednospadowy umożliwia uprawę niskich roślin, zaś inspekt dwuspadowy – także nieco wyższych.
Modele jednospadowe inspektów ustawia się na osi północ-południe lub innej najbardziej nasłonecznionej w ogrodzie. Krawędź od najmniej nasłonecznionej strony świata powinna być wyższa (o kilka lub kilkanaście centymetrów) niż najbardziej nasłonecznionej. Dzięki temu powstaje nachylenie, co sprzyja lepszemu nagrzewaniu wnętrza inspektu.
Inspekt jednospadowy można ustawić tak, aby wyższa krawędź dotykała np. do altany lub domu. Zajmuje wtedy jeszcze mniej miejsca i lepiej trzyma ciepło.
Modele dwuspadowe inspektów – tak zwane belgijki – ustawia się często na osi wschód-zachód, jeśli mają okna otwierane z dwóch stron. Popularne są też modele dwuspadowe ze stelażami półokrągłymi, jakie stosuje się w niskich tunelach foliowych. Wtedy takie inspekty ustawia się na osi północ-południe lub innej, najbardziej nasłonecznionej.
2. Inspekt zagłębiony w gruncie, ustawiany na ziemi czy na nóżkach
Sposób posadowienia inspektu ma bardzo duży wpływ na zatrzymanie w nim ciepła.
Aby wykonać inspekt zagłębiany w gruncie, trzeba najpierw wykopać dół o wymiarach inspektu. Po bokach wykopanego dołu wykonuje się szalunek z desek, płyt betonowych, cegieł itp., a następnie wsypuje podłoże. Dopiero wtedy – na równi z powierzchnią gruntu – ustawia się skrzynię inspektu. Taki model jest najbardziej pracochłonny w wykonaniu, ale najlepiej trzyma ciepło.
Najłatwiejszy do wykonania jest inspekt do ustawienia na powierzchni ziemi. Wystarczy go zamknąć oknem od góry – i można siać oraz sadzić. Taki inspekt bez problemu można też przenosić w inne miejsce. Wadą inspektów ustawianych na powierzchni ziemi jest ich szybsze wychładzanie niż inspektów zagłębionych w gruncie.
W sklepach ogrodniczych dostępne są też inspekty na nóżkach. Ustawiać je można nawet na balkonie czy tarasie. Wychładzają się szybciej niż inspekty ustawione na powierzchni ziemi (grunt także akumuluje ciepło).
3. Z czego zrobić okno inspektowe
Na okna inspektowe nadają się materiały przepuszczające światło. Im większa przezierność i lepsza termoizolacja, tym lepiej.
Wykorzystać można np. okna z recyklingu, pleksi, poliwęglan, folię, białą agrowłókninę. Każdy z tych materiałów na zalety i wady. Przykładowo, szyby okien z recyklingu najlepiej przepuszczają światło i trzymają ciepło, ale są też podatne na potłuczenie. Agrowłóknina przepuszcza mniej światła i mniej chroni przed wychłodzeniem, ale nie ma ryzyka skaleczenia, w razie jej rozdarcia. Poza tym przepuszcza wodę, czyli inspekt podlewa się sam. Nie ma też ryzyka jego przegrzania, co jest ważne, jeśli codzienne otwieranie okna inspektu nie jest – z różnych powodów – możliwe.
4. Z czego zrobić stelaż inspektu
Uniwersalny materiał na stelaż inspektu to deski. Wykorzystać też można beton, cegłę, kamień, tworzywo sztuczne, metal. W praktyce kilka materiałów zwykle łączy się ze sobą. Inspekt, w wersji ekonomicznej, robi się z tego co jest pod ręką, często z materiałów z recyklingu.
Warto wiedzieć
- Latem inspekt można wykorzystywać jak podwyższoną grządkę.
