To świetny krzew okrywowy, także zamiast trawnika. Jałowiec płożący najlepiej rośnie w pełnym słońcu. Jest odporny na wszystko. Nie trzeba go podlewać.

Pochodzenie: Ameryka Północna

Jałowiec płożący jest bardzo dobrze przystosowany do polskiego klimatu.

Inne nazwy: Jałowiec ścielący się, Juniperus horizontalis

Wysokość: 10-50 cm (w zależności od odmiany)

Szerokość: 100-300 cm

Jałowce płożące ścielą się po ziemi. To świetne, bardzo odporne krzewy okrywowe, które nie potrzebują podlewania. Są znacznie szersze niż wyższe.

Liście: łuski (kłujące)

W zależności od odmiany jałowce płożące są zielone lub niebieskozielone. Na zimę rudzieją.

Gleba: przeciętna; odczyn pH około 7

Ma małe wymagania co do ziemi.

Podlewanie: nie ma potrzeby

Podlewa się tylko świeżo posadzone jałowce płożące, jeśli jest sucho.

Stanowisko: słoneczne

Przeznaczenie: skalniaki, skarpy, murki, donice, tło dla kwiatów cebulowych, zamiast trawnika, groby

Wytrzymałość na mróz: bardzo dobra

Jest odporny na największe mrozy. Nie trzeba go zabezpieczać na zimę.

Cięcie: kwiecień, maj, czerwiec (IV-VI)

Przycinanie nie jest potrzebne co roku. Skraca się tylko pędy, które nadmiernie się rozrastają, np. na ścieżki.

Choroby i szkodniki: bardzo odporny

Jałowiec płożący choruje rzadko. Nie lubią go szkodniki.

Zimą – podczas odśnieżania ścieżek – należy unikać usypywania hałd na jałowcach płożących. Wiosną może to prowadzić do porażenia przez choroby grzybowe.

Ciekawe odmiany jałowców płożących

• Andorra Compact – wysokość 60 cm, szerokość 2 m
• Glauca – wysokość 10 cm, szerokość 2 m
• Ice Blue – wysokość 15 cm, szerokość 2 m
• Wiltonii – 15-20 cm, szerokość 2-3 m

Warto wiedzieć

• Jałowce płożące są uprawiane w Polsce od połowy XIX wieku. Były wtedy znane jako jałowce ścielące się.